Περί απροσπαθείας

Παραθέτω μερικά βασικά σημεία από το βιβλίο της κλίμακας του Ιωάννη :

  • Εκείνος πού έχει «προσπάθεια» (= η μετά πάθους προσκόλλησις, η δέσμευσις του συναισθήματος σε κάτι) σε κάποιο από τα υλικά και ορατά, δεν έχει λυτρωθή ακόμη από την λύπη. Διότι πώς αν μη λυπηθή, όταν στερηθή εκείνο που αγαπά;
  • Σε όλα μας χρειάζεται πολλή νήψις (προσοχή, επαγρύπνηση). Τα σημεία πού θα σου δείχνουν ότι βαδίζεις την στενή οδό είναι: Η θλίψις της κοιλίας, η ολονύκτιος στάσις στην προσευχή, το μετρημένο νερό, το λιγοστό ψωμί, το καθαρτικό ποτό της ατιμίας, οι χλευασμοί, οι περιγέλωτες, οι εμπαιγμοί, η εκκοπή του ιδίου θελήματος, η υπομονή στις συγκρούσεις με τους άλλους, το να μη γογγύζεις όταν σε περιφρονούν, να βιάζης τον εαυτό σου να υπομένη τις ύβρεις, να υπομένης γενναία όταν οι άλλοι σε αδικούν, να μην αγανακτής όταν καταλαλούν είς βάρος σου, να μην οργίζεσαι όταν σε εξευτελίουν, να ταπεινώνεσαι όταν σε κατακρίνουν. Μακάριοι όσοι βαδίζουν την προηγούμενη οδό, «ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. ε΄ 3).
  • Εκείνος που νομίζει ότι έχει «απροσπάθεια» (= η απαλλαγή από την «προσπάθεια») για ένα οποιοδήποτε πράγμα, αισθάνεται όμως λύπη στην καρδιά του όταν το στερηθή, αυτός απατάται τελείως.

Συμπερασματικά δεν χρειάζεται να προσπαθούμε για κοσμικά και υλικά πράγματα. Ο θεός άλλωστε για όλα τα απαραίτητα θα φροντίσει……

Ε.Κ.

Περί αποταγής

Παραθέτω μερικά βασικά σημεία από τον πρώτο Λόγο της κλίμακας του Ιωάννη:

  • Αναχώρησις από τον κόσμον είναι το να μισήσης με την θέλησί σου πράγματα επαινετά και να αρνηθής την φύσι, για να επιτύχης τα υπέρ φύσιν.
  • Όλοι όσοι εγκατέλειψαν πρόθυμα τα βιοτικά, το έπραξαν αναμφιβόλως ή για την μέλλουσα βασιλεία ή για τα πολλά τους αμαρτήματα ή για την αγάπη του Θεού.

Συνοπτικά θα συμπέρανα ότι η βασιλεία των ουρανών επιτυγχάνεται εάν απαρνηθούμε:

  • Τα υλικά αγαθά
  • Το ιδίον θέλημα. Δηλαδή υποτάξουμε τα πάθη μας.
  • Την κενοδοξία. Είναι καθήκον μας να υποτάξουμε τον εγωισμό μας και γίνουμε ταπεινοί.

Ε. Κ.